Usiadłem na fotelu i spojrzałem na twarz Logana. Wyglądała ze sto razy lepiej po otarciu ręcznikiem. Odłożył laptop i spojrzał na mnie. Patrzyliśmy sobie w oczy. Zdziwiło mnie, że nie opuścił głowy i odbiegł wzrokiem gdzieś indziej. Było to miłe ale jednocześnie...zaczynało mi przeszkadzać.
- No co? -spytałem wzruszając ramionami.
Uśmiechnął się tylko i znów położył.
- Mam nadzieję, że ci się wygodnie spało. Przez ciebie nie miałem gdzie się położyć. -jęknąłem z wyrzutem.
- Myślałem, że lubisz parapety -odparł.
Uśmiechnąłem się. Radość jednak po chwili ustąpiła miejsca powadze. Miałem do niego jeszcze jedno pytanie.
- Nie zrobisz tego? Nie spróbujesz znów się zabić?
Logan?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz